Ab Ve Kemalist Düşünce (1)

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

26 Mart 2016 Cumartesi

Ab Ve Kemalist Düşünce (1)

Avrupa Birliği (AB) ile pazarlığa başlama aşamasına gelen Türkiye, bir tarafta Cumhuriyetin 83. yılını kutluyor; ardından da Cumhuriyeti kuran ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün 68. ölüm yıl dönümü olan 10 kasımı anıyor… Kafalarda bloke olmuş, açıklanması beklenen ve tartışma konusu edilen bir soru var; Atatürkçülük ile AB kriterleri uyuşur mu?

Uyuşmuyorsa Türkiye AB’den mi, Atatürkçülükten mi vazgeçmeli?!...

Batılılaşma demek AB ye girme midir; batılılaşmak muasırlaşmak mıdır?

Bu sorular kimine göre AB ye üye olmak demek, batılılaşmak demektir “batı medeniyetini” kabul etmek demektir; kimine göre de bunun tersidir.

Atatürk, Cumhuriyeti kurarken hedef olarak “Batı” medeniyetini hedef olarak seçti diyenlere göre bunun anlamı AB’ye girmektir… AB’ye girmek, onların dediklerini yapıp uygulamak, AB ile uyum içinde olmak, Batılı olmak demektir.

Kimine göre ise AB’ye girmek AB’nin kölesi olmak demektir; bu anlama geldiği iddiasındadırlar…

Bir kısım “enteller” ise AB ile batılılaşma arasında ilişki olmadığını söylemektedirler.

Pak iyi bunların hangisi doğru?

Konumuz bu, irdeleyelim:

Durum tespiti yapalım: Türkiye cumhuriyetini idare edenler, idare ettiklerini sananlar, ve buna heveslenen siyasetçilerimizin Atatürk’ü anlayarak ülkeyi idare ettiklerinin kanaatinde değiliz. Atatürk’ü okumadan, anlamadan, özümsemeden Atatürk’ün, Atatürkçülüğün gerçek anlamını bilmeleri ve uygulamaları mümkün mu?

Tabii ki değil…

O halde bir yanlışlık yapılmaktadır.

AB ile Atatürk’ü aynı potada, aynı kulvarda değerlendirmek başlı başına bir yanlıştır.

Tarihi açıdan bir öz değerlendirme yapalım: 1963 yılında Ülkeyi idare edenler, yanlış bir adım atılar; AB ülkelerinin, özellikle Almanya’nın işçi açığını kapatmak için, 2. Dünya savaşında çıkmış Almanya’nın top yekun kalkınmasını sağlayacak vasıfsız iş gücünü (kas gücünü) karşılamak için Almanya’ya işçiler gönderildi; Anadolu’nun hiç eğitilmemiş, okutulmamış, iş verilmemiş, “kasketliler” diye hor görülmüş, geri bırakılmış cahil köylüsü Avrupa’ya iş gücü olarak gönderildi.

Amaç neydi?

Zamanın siyasi iradesi, her gün biraz daha artan dış borçları ödemek için bu “gariban” işçilerin göndereceği dövizleri sağlamak… Gereksiz, plansız ithalatlarla gedikler açılmış bütçe açıklarını kapatmak için…

O işçilerin gönderdiği dövizlerle siyasi geleceklerini devam ettirmek için...

Sözde, hem işsizlik azalacak, hem de döviz kazanılacaktı…

Ve buna bağlı olarak “borçlanmaya” devam edildi...

Plan ve amaç bu idi, uygulandı…

Son derece ucuz, sığ, derinliği olmayan, sonradan nelerin olabileceğini hesaplamadan, düşünmeden yapılan düzeysiz bir icraat...

Bundan da ders almadık.

Oradaki garip işçilerimizin çektiği zorluklara, sıkıntılara, ızdırap duyarsız (bigane) kaldık. Şimdilerde ülkeyi idareye talip olan tüm siyasetçilerimiz AB’ye girelim, diyorlar. Ülkede öyle bir hava yaratıldı ki, sanki AB her türlü derdimize çare (deva) olacakmış gibi bir anlayış yayılmaya çalışıldı.

AB’ye girince herkesin işi-aşı, evi-arabası, kolunda “sarı bombaları”, cebinde Avro’ları olacak sanılıyor… Halbuki öyle bir şey yok…

Sıradan vatandaşın söylediği, anladığı böyle de anlı şanlı “köşe kapıcıları” yazar-çizer takımı farklı mı düşünüyor?

Hayır; aksine, bu havayı yaratanlar, ortalığı vay-valeye verenler aslında başta bu “köşe kapıcıları” ile devletin plânsız yönetimini ısrarla devam ettirmekte olan “acemi kaptan”ların oluşturduğu bir psikolojik hava…

Hiç birisi gerçek boyutuyla AB’yi bilmek ve anlatmak istemiyor…

Çünkü işlerine gelmiyor…

Vatandaş AB’yi gerçek kimliği ile anlarsa taraftar olmayacak, günü kurtarmaya çalışan siyasi irade ve onun dalkavukları da “makbul” varlık olmaktan çıkacaklar…

AB kriterleri bir “yaşam biçimi”dir…

AB’nin temel felsefesi, kendine düşük maaşla çalışacak, güvenliğini sağlayacak “sınır jandarması” aramaktadır.

Ekonomik boyutun her aşamasına egemen olan bir pazara aramaktadır…

Aslın derin amacı, savaş meydanında “köleleştiremediği” Türk Milletine karşı beslediği kini ve nefreti, gizli hedefleri yavaş bir tempoyla, parçalayarak, etnik alt kimlik ateşini yakarak zayıflatmak ve bölük-pörçük yaparak, sonra “kemal-ı afiyetle” sindirerek etkisizleştirmektir.

Bu amaçlarına ulaşıncaya kadar, aç kediye ciğer gösteren kasap hikâyesi gibi, her şeyi gelip dikte ettirecekler. Bugüne kadar ettirdikleri gibi… AB’ye uyum bahanesiyle çıkarılan değil, dikte ettirilen yasalarla Türkiye Cumhuriyeti Devletinin birliği ve bütünlüğü tehlikeye atılmıştır. Türkiye’nin AB karşısında düştüğü aşağılayıcı durumu hangi aklıselim sahibi onuruna yedirebilir; şahsen ben onuruma yedirmiyorum...

Birileri gelip bana ne yapacağımı dikte ettiremez; insanlarımı, ülkemi nasıl kalkındıracağımı, sorunlarımı nasıl çözeceğimi bana dikte ettiremez...

Bu hallere düştük maalesef…

Atatürk milli mücadeleye başlarken, Ankara’da toplanan öğretmenlere hitap eder ve der ki: “ey muallimler biz yokluk içinde bu onur mücadelesini verdik. Harp sanatına dayanarak yokluk içinde dahi olsa zaferi kazandık. Devletimizi, cumhuriyetimizi kurduk. Sizler öyle bir nesil yetiştirin ki bir daha millet olarak, devlet olarak bu acı günlere düşmeyelim. Ey bu memleketin edipleri, sairleri, sanatkarları, bilim adamları şu düştüğümüz durumu nesilden nesile anlatın ki bu durumu unutmayalım.”

Biz bunları da unuttuk… (Devamı gelecek sayıda)

ÖNCEKİ

Keban

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Ab Ve Kemalist Düşünce (1)

Keban

Çanakkale Kahramanı Gazi Paşa’Ma

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Ab Ve Kemalist Düşünce (1)

Keban

Çanakkale Kahramanı Gazi Paşa’Ma

Önerilen Yazılar

Eğitimli Kızlar Çağdaş Toplumun Kurucularıdır…

Musalla Taşında Tabutlar...

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…