Soykırıma Uğrayan Türkler...

 

Prof Dr Ramazan Demir

 

Son bir aydan beri Türk milletinin gündeminde olan, fakat bunu olabildiğince kamuoyundan saklamaya çalışan, ya da işine geldiği gibi yansıtan “renksiz”, “ten tüccarı” veya “din tüccarı” medyanın bir türlü “Doğu Türkistan” ifadesini kullanmaması tesadüf değildir.

Neden sadece “Urumçi?“...

Oradan üç bin yıldan beri Türk katliamı yapılmakta...

“Urumçi’de” katledilen çocuklar, babalar, kızlar, anneler, yaşlı aksallar, bunların hepsi Müslüman ve Uygur Türkü...

Tarih adına, insanlık adına ses veren yok...

 

Uygur Türklerine uygulanan “Çin-Maçin” zulmü ne yenidir ne de son olacaktır. Yıllardan beri bu ölçüsüz baskı devam ediyor; yok etme, asimile etme, demografik yapıyı değiştirme girişimleri sınır tanımıyordu. Son katliamlar ise, bir anlamda “soykırım” mertebesinde gerçekleşen bir sonuçtur.

 

Sadece Doğu Türkistan’da mı?

Hayır; alın size tarihten örnekler; Balkanların her noktasındaki Türk varlığı soykırıma tabi tutuldu, sonraları Batı Trakya Türkleri, Bulgaristan’da Rodop Türkleri, Kırım Türkleri, Çeçenler, Azeri Türkleri, Kerkük Türkmenleri, Kıbrıs Türkleri… Ve Anadolu’nun kadim sahiplerine uygulanan Ermeni katliamları…

Daha çok var sayılacak…

Bunlar tarihte iz bırakmış ve hep karşılıksız kalmış katliamlardır…

Yapan kimler ve neden?

Cevap, kelime aralarında saklıdır...

 

**

 

Kısa bir ziyaret için bulunduğum Yurtdışından bana yabancılar tarafından her zaman sorulan mutat “Kürt” ve “Ermeni” konulu soruları dışında yeni sorular soruldu. Uygur Türklerinin uğradığı katliamlar karşısında Türkiye’nin, özellikle Başbakan R. T. Erdoğan’ın, neden sessiz kaldığı ve Başbakanın zoraki verdiği demecinde ise “...ifadeleri ağzında geveleyerek neden yumuşattığı, Gazze katliamına gösterdiği tepkiyi neden Uygur Türkleri için göstermediği” sorularını ve sebeplerini bana sormalarına hayret ettim. Diğer bir husus da son derece çarpıcıydı; üstelik Uygurlar hem Türk hem de Müslüman!

 

Bu değerlendirmeyi yapan AB ülke entelektüellerine, aydınlarına verebileceğim çok ikna edici bir cevabımın olamadığını maalesef itiraf etmek zorundayım. Böylesine ciddi bir konuda “Türkiye cumhuriyetinin tavrı bu mu olmalıydı”, sorusuna verilecek cevabı olan beri gelsin. Elin yabancısının gözünden kaçmıyor; siz ne kadar “ağababaları”nı darıltmamak için sinyal beklerseniz de başkası bunun çok iyi farkında…

 

**

 

Her taşın altında çıkan “entel” varlıklar, evrensel insan haklarını savunduğunu iddia edenler... Kimi "insan hakları"ndan, kimi "demokrasi" den, kimi "dünya ile uyum sağlamak" tan, kimi de işine geldiği konularda aslan, gelmediği konularda karga kesilen çokbilmişlerden, bilmemişlerden hiç ses yok Uygur Türkleri için... Politik manevralarla her telden çalışanlar, neden sizlerden ses çıkmıyor?

Uygur Türklerine uygulanan soykırımın yoksa ”insanlık suçu” olmadığına mı karar verdiniz?

 

Haini bol olan Türk milletinin aleyhinde konuşarak madalya alanlar, takdir edilenler, hatta Nobel alanlar; her esen rüzgâra göre yön değiştirenler, gömlek değiştirir gibi ideoloji değiştirenler, biçilen bordrolu görevi hakkıyla yapan emperyalizmin kalemşorları, “her şeye maydanoz olmak” diye ekilen sahte demokrasi havarileri nerdesiniz?

Kendilerini ”bir şey” sanan ikinci cumhuriyetçiler nerdesiniz?

Değişik ülke başbakanlarını, devlet başkanlarını neredeyse hepsine çok kısa bir sürede ”dostum” diyerek, mahdum nikâh törenlerine davet eden devletin yöneticileri sizler neredesiniz?

Ülkenin tomar sorunlarına uçak seyahatlerinde yanına aldığı ”yandaş” yağdanlıklara ”çok güzel şeyler olacak” diyen, RTE’in direktifleriyle çıkarılan yasalara tereddütsüz ”evet” diyen “cumhurun başı” zat, sizin sesiniz neden çıkmıyor? Henüz seyahatinden döndüğünüz ”Çin-Maçin” coğrafyasında, sanki size kasıt olsun diye, Uygur Türklerine soykırım uygulanıyor, ama siz sessiz kalmakta ve ”yumuşak” ifadelerle yarayı soğutmakta ısrarlısınız, acaba neden?

 

**

 

Ermeni’den daha çok Ermeni olan “eksantrik aydınlar, aydıncıklar” ya siz nerdesiniz? Ellerine aynı şablondan çıkmış pankartlarla "Hepimiz Hrant Dink'iz" diyenler, siz nerdesiniz, yok mu oldunuz, buharlaştınız mı?

 

Ey "halkların kardeşliğinden” sözde bahsedenler, bütçesinden maaş alıp, ”milli” meclisinde ”zırhlanarak”, ülkenin bölünmesi için silah çeken eşkıyaya arka çıkmak ne kadar kolay! Bunu açıktan ifade de etmenize bugüne kadar kimse ses çıkarmadı... Bugünlerde ise Bay AKP “açılım”, “saçılım”, “kaçınım” farklarıyla meşgulken, bıyık altından “kıskıs” sırıttığınız da doğru. Peki, ardından da "halkların kardeşliği!" diyerek salvolara devam ettiniz. Size ne oldu, Uygur Türkleri “kardeş halk” değil mi yoksa?

 

Diğer yandan cami avlularında “tekbir” getirip, salya-sümük ağlayan sahte din simsarları, "Müslüman’a uzanan eller kırılsın" diye bağıranlar, evet siler nerelerdesiniz?

Yoksa Uygur Türkleri ”Müslüman” grubuna girmiyor mu?

Onlar Türk, Müslüman değiller mi?

İşine gelince %99 Müslüman olduğunu söyleyen ülkemin insanları, katliama karşı neden bu kadar sessizsin, senin mübarek Müslümanlığın, soylu milliyetçiliğine ne oldu?

 

**

 

Dikkatinize sunarım; Türk milleti tarihin farklı dönemlerinde kurduğu medeniyetlerde, millet olmanın gereği olan konuşma ve yazı diline dayalı eserler vermek ana görevi olmuştur. Yazı dilinde “Turk”, “Turok”, “Trakian”, “Turken”, “Turko”, “Török”, “Türk” kelimeler kullanılmışsa eğer, bu toplumlar mutlaka bir şekilde katliama uğramıştır.

 

Gazze için feryat figan edenler nerdesiniz?

Üstelik de “Gazze” bahanesiyle vatandaşın duygularını sömürerek topladığı milyarlarca TLyi Filistin'e yardım-imar diye götüren gafiller, götürdükleri malların aslında Yahudi tüccarların aracılık ettiğini dahi bilmeyen sahte Müslümanlar, siz nerdesiniz?

Neden “Urumçi'yi” görmüyorsunuz?

 

Acaba, Uygur Türkleri kara çarşafı, “siyasi simge türbanı” takmıyor diye mi önemsenmiyor?  “Eh, canım onlar da kim ki, şaman (!?) değil mi?” demek neyin samimiyetsizliği olmalı?

Yazıklar olsun!

 

**

 

Demokrasi getirmek yalanıyla geldiği Irakta 3 milyon sivilin ölümüne, beş milyon yetim çocuğa sebep olan “ağababa”dan bir olumlu ses beklemek zaten nafile. Zira çekik gözlü “Çin-Maçin” kapitalizminin elinde milyarlarca dolar karşılığında tahvil senedi var, “ağababanın”... Gözünün üstünde, sıkıysa, kaşın var desin bakalım?!

 

Peki, ya herkese ”talkın” veren sahte demokratlar, sahte hümanistler, sözde insan hakları taraftarı AB yetkilileri, sizler neredesiniz?

Hani siz "dil, din, ırk, mezhep, ideoloji" ayırmaksızın insan haklarına saygılı olacaktınız, onları savunacak ve koruyacaktınız. Bu ilkeler güya AB ilkeleriydi! Bosna’da, Kosova’da göz yumduğunuz, bir anlamda seyrettiğiniz “soykırıma” yeni seyirler mi eklemektesiniz?

Ne oldu size?

 

Hıristiyan ideolojinin gereği olarak, “amaaan... bize ne, nasıl olsa onlar Müslüman ve de Türk... Varsın ölsünler” mi diyorsunuz!?

Katledilenler Uygur Türkleri değil de, değil ki başka bir millet tarafından katledilmesi, bir sapık saldırısı sonucu Avrupa’nın herhangi bir ülkesindeki okulda “adi suç” niteliğinde katliam bile olsaydı, böyle sessiz mi kalacaktınız?

“Çin-Maçin” tarafından yapılan bu soykırım değil midir, yoksa?

Hani bağlılık yemini ettiğiniz insan hakları bildirgesinin hükümleri, nerede kaldı?

Bu insanların yaşama hakkı neden elinden alınıyor?

Sırf Türk ve Müslüman oldukları için mi?

 

**

 

Hâlbuki biz Hırant (Fırat) için de, Joanni için de, Hans için de, Salamon için de üzülmüş bir milletin temsilcisiyiz. Türk olması şart değil ölenin, kim olursa olsun yüreğimiz onun için yanıyor... Ölenin veya öldürenin milliyetine bakmadık, kimin mağdur ve mazlum olduğuna baktık... Tarihimize bir bakın bakalım, çok örnek bulursunuz...

 

Yaşamak hakkı elinden alınan, işkence gören ve acı çektirilen her kim olursa olsun millet olarak içten acı duymuş, sevinenlerin de mutluluğunu paylaşmışız. Bunun örnekleri tarihimizin değer biçilmez sayfalarında vardır. Okumak ve görmek isteyen olursa, tabii ki...

 

Dikkatinizi çekmek isterim; nerede olursa olsun katliamlara uğrayan, soykırıma uğrayan Türk soyudur.

Türklere yapılan bu gaddarlık, beslenen bu kin ve husumet nedendir?

Hiç mi merak etmediniz?

Mutlaka etmişsinizdir.

 

Düşüncelerinizde ve inançlarınızda gizlediğiniz “gizli ajanda”nın gizli sayfalarında yazılı olan ve hiç bir dönemde yok olmayan, silinmeyen, nesilden-nesile aktarılan “Türk düşmanlığı” mı?

 

**

 

Şimdi dönelim Ülkemin tavrına; gözler önünde sergilenen vahşi katliama günlerce seyirci kalındıktan sonra; zoraki bir açıklama ile ağızda geveleyen ”cılız” bir ifade karmaşasıyla, Uygur Türklerine uygulanan soykırım maalesef karşılıksız kalmıştır.

 

Siyasi iradenin tepkisizliğine karşı artan halkın tavrını, heyecanını azaltmak için alelade kaleme alınmış, bir metin (çünkü "acele=ivedi" kelimelerini birlikte veya ”ivedi” kelimesini tek başına konuşmalarında hiç kullanmayan bir başbakana bunları okuttular) başbakan tarafından basına dikte edildi. Başını kaldırmadan metni okuyan Başbakanın bu hali, o irticalen konuşan karizmatik başbakana yakışmadığı herkes tarafından fark edildi. Bu alelade kaleme alınmış, hiçbir diplomatik ağırlığı olmayan sıradan metinle, güya siyasi irade, “Devlet adına” “Çin-Maçin” için tavır almış oluyor. Ne güzel kandırmaca...

 

Kaldı ki böylesine bir soykırımı telin etmek, karşı tavır almak kısa bir metnin okunmasıyla mı oluyormuş? “Çin-Maçin” ülkesinin dış işlerinin temsilcileri yok mu Ankara’da? Çağırırsın, sözlü ve yazılı kesin uyarıyı verirsin, diplomasinin gereği neyse onu yaparsın. İşte o zaman Başbakan R.T. Erdoğan için söylenen ”uydurma van münit-one munite” lafı da desteksiz kalırdı, ama kalmadı!

Bu iş için ”laf” değil, ”kelam” söyleyecek ”yürek” ister.

O da çarşıda satılmıyor ki!

 

**

 

Başbakanın sık tekrar ettiği bir deyiş akla gelebilir; efendim, “bekâra karı boşamak kolay” deyişi... Doğru de, “evlinin de gerektiğinde yapacağı şeyler yok mu?”

 

Bu iyi bir fırsattı. Türk milletini “soy kırmak” la suçlayanların suratına vurulacak canlı bir belgeydi. Soykırımın nasıl yapıldığını canlı olarak gösterme zamanıydı. Yoksa tarihte kalmış olayları yalan-dolanla insanları kandırma işine benzemiyor.

 

**

 

Birinci Dünya savaşında Anadolu’daki Türk varlığını yok etmek için her türlü vasıta kullanıldı, Batı emperyalizmi tarafından... “Yok edildi” denilecek bir sırada, Gazi Paşa diye bir yiğit çıkıyor ve haykırıyor; “Hayır bitmedi, bitmeyecek ta... Türk soyu ilelebet yaşayacak... Devam edecek...” diyerek milletin uyanışını sağladı, milli ruh verdi, milleti yalınayak, yırtık urbanla savaşa davet etti; vatan için, hürriyet için, bayrak için, namus için, mukaddesat için...

 

Yalınayak deve dikenlerine basarak ayağındaki acıya aldırmadan düşman üzerine ölümüne saldıran Türk erleri... İşte o Batı emperyalistlerin anlayamadığı bu milli ruhu şahlandıran gücün kaynağı... Hâlâ hazmedemedikleri nokta bu nokta... Gizli ajandalarındaki gizli sayfalarındaki yazılı şifreye, ”Türk düşmanlığı”na, rağmen bir türlü “yok” edemedikleri Türk soyu...

 

Türk milleti, işte bunun için her yerde katliamlara, soykırıma uğruyor ve “muhterem” zevat ses çıkarmıyor bunun için... Buna tavır alanlara, tepki verenlere de üstelik ”ırkçı” yakıştırması yapıyorlar... Hâlbuki Uygur Türklerine yapılan bir soykırım, ırkçılık... Bunu gören yok; çünkü ölenler Türk soyu...

 

Batı emperyalizmine ve onların ortakları yerli uşaklarına, hain “kalemşorlara” şu soru sorulmalıdır: Türk milletini, "Türklüğü" savunmak ırkçılık mıdır? O zaman, Alman’ın, Ermeni’nin, Yahudi’nin, Fransız’ın, Rus’un, Çin’in, İngiliz’in, İtalyan’ın yaptığı nedir?

 

**

 

Şunu asla unutmamalıyız; Türk milleti tarihin çok önceki dönemlerinden beri var olmuş, varlığını korumuş ve savunmuştur. Bu, aidiyetini benimseme ve savunma refleksidir. “Arı soy” arayışına dayalı bir savunma refleksi değildir. Öyle olsaydı birçok medeniyetle, kültürle iç içe yaşayıp yayılmazdı. Bu nedenle tarihte pek çok kez insanlığa örnek, rehber olmuştur. Dolayısıyla Türk milletinde “aidiyet” varlığı, uyanışı yeni değildir.

 

“Aidiyet” duygusunun bayraklaştığı yakın dönemler, her ne kadar Avrupa kıtasında gözüküyor olsa da, aslında “aidiyet” savunma refleksi Avrupa’daki uyanıştan çok daha önce Türk milletinde vardı. Tarih bunu böyle diyor. İşte örnekleri; Oğuz boyundan, Bilge Kağan’dan, Cengiz Handan, Attila’dan, Hülagü’den beri var olan bir duygudur aidiyet duygusu.

 

19 asırda ise en büyük örnek, başbuğ Gazi Paşadır. Batı emperyalizmi bunu böyle bildiği için, onun ilkelerine ve kurduğu cumhuriyete düşmandır; gizli ya da açıktan ya da AB kamuflajlarıyla!

 

Bitmeyen kin ve düşmanlığın kaynağı, Türk milletinde aidiyet duygusunu yeniden yarattığı için, uyandırdığı için, Türk milletinin yok olmasına, edilmesine engel olduğu için düşmandırlar Gazi Paşa’ya, Mustaf Kemal Atatürk’e... Uygur Türklerine uygulanan soykırım karşısında güya “medeni” ülkelerin sessizliği de bu bağlamda düşünülmelidir.

 

Bugün de Türkiye Cumhuriyeti Devleti üzerinde oynanmak istenen “ayrıştırma ve yıkım” projesi de bu kinin bir devamıdır…

Düşünmek ve uyanmak zamanıdır.

Yarın çok geç olabilir…

 

25.08.2009

www.r-demir.com