Demokrasi Sınavı…

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

17 Eylül 2010 Cuma

Demokrasi Sınavı…

Demokrasi Sınavı…

Prof Dr Ramazan Demir

1950 seçimleri siyasi iktidarın halkoyuyla değiştiği bir seçimdir.

Demokrasiye geçiş seçimidir; Türk Demokrasinin “miladı” sayılır bu tarih...

Gerçi her yerde seçim olabilir; fakat her seçim demokrasiyi getirmez...

2011 Haziranında yapacağımız seçim Türk demokrasinin bu yoldaki en önemli sınavı olacaktır. Bu seçim, Türkiye Cumhuriyetinde gerçekleşen 16. Demokratik seçimidir. Her ne kadar aralıklı olarak demokrasimiz kısa sürelerle askıya alınmış olsa da “semi-demokrat” yoluna devam etmiştir...

Demokrasi tarihimizde askeri müdahaleler yapılmıştır, doğrudur...

İşin garip tarafı ise, bu askeri müdahalelerin “teokrasi” getirmek için değil de, gerçek demokrasiye geçilmesi için sivil siyasete yapılan ihtarlar olmasıdır. Bu bağlamda Türk demokrasisinde zamanla yapılmış askeri müdahaleler “semi-demokrasiyi” geri getirmek ve yaşatmak gerekçesiyle yapıldığı biliniyor.

Bu durum son derece ilginçtir...

Dünyada hiçbir ordu yoktur ki darbeleri “teokrasi” için değil de “demokrasi” için yapmış olsun... Bu örnek sadece Türk ordusuna hastır...

Nitekim yapılmış bu müdahalelerin sonunda demokrasinin geri geleceğinden hiç şüphe edilmemiştir. Buna güvence vardı, askere güven vardı...

Millet bu noktada ordusuna güveniyordu...

Geçici bir dönemdi, fakat gelecekten endişesi yoktu...

Ancak 12 Haziran 2011 de yapılacak seçimin akabinde demokrasiden uzaklaşacağı tehlikesi ve endişesi var... Bu endişe yaygın… Temenni edilir ki yanılgı olur…

Siyasi iktidarın hal ve hareketlerine, tavırlarına, konuşmalarına hiç ama hiç güven duyulmuyor... Vatandaşın bir kısmı bu siyasi kadroya güvenmiyor...

Bu neden demokrasinin geleceğinden endişe ediliyor...

12 Haziran 2011 seçimleri demokrasi sınavıdır...

Dikkatinizi çekmiştir; siyasi iradenin başındaki zat ve diğer mensupları demokrasiye nitelikler, sıfatlar takmaya başladılar...

Sloganımsı söylemlerle kandırmaca ve aldatmaca kokan “ileri demokrasi” ifadesi çok sık kullanılmakta, aslında bu ifade yeni bir uydurma olduğu kanısı yaygındır.

Bunu söyleyenler demokrasiye sıfat kazandırmaktalar...

Bu şu anlama geliyor, gerçek demokrasiyle problemi olanlar, yeni-uydurma sıfatlar icat edip demokrasinin kuyruğuna takarlar...

Şimdilerde yapılan da budur...

Bunun farkında olmak gerek...

Akil olan her insan düşünmeli ve şu soruları sormalıdır;

Batı demokrasilerin hangisinde “özel yetkili mahkemeler” vardır?

İleri demokrasilerin hangisinde “özel yetkili savcılar” vardır?

AB-D ülkelerin hangisinde “sıkıyönetim yargılama sistemi” vardır?

Tüm bunlar varken siz kalkıp ülkeye “ileri demokrasi” getirilecek diye nutuk atacaksınız... Vatandaşı “aptal” konumuna koyacaksınız!!!

Yapılan işi, uygulanan planı iyi anlamak gerek...

Yargı sistemi siyasi erkin emrine girecek şekilde yeniden düzenlenmiştir...

Yargıyı siyasallaştırırsanız demokrasi olur mu?

Var olan da kalır mı?

Kalmaz...

Basını susturursanız, sindirirseniz, demokrasi olur mu?

Var olan da kalır mı?

Kalmaz...

Sakince düşünelim ve hatırlayalım; 12 Eylül 2010 da yapılan anayasa referandumu ne için yapıldı?

Sözde “ileri demokrasi” getirmek için...

12 Eylül 2010 tarihinde yapılan Anayasa referandumunda, gerçek demokrasi için gerekli olan siyasi partiler yasası hakkında bir madde yoktu...

Seçimde uygulanan %10 oy barajını kaldıran yasa maddesi yoktu...

YÖK yasasını düzenleyen madde de yoktu...

Peki, ne vardı?

Aslında, yargı üzerinden siyasal diktayı oluşturmak için ön hazırlık vardı...

Anayasa mahkemesi ve HSYK yapılarını değiştiren hükümler vardı...

Referandum da bunun için yapılmıştır...

Bu hükümler demokrasi için öncelikli gerekçeler miydi?

Tabii ki hayır...

Onun için bilinçli vatandaş referanduma “hayır” dedi...

Çünkü biliyordu ki; o referandumla siyasal iktidar yargı üzerinden siyasi baskı yapma imkânına kavuşacaktı...

Ve bu amaca da ulaşıldı...

Şimdilerde bunların hiç biri yeterli değilmiş ki “yeni anayasadan” bahsedilmektedir...

Kaf dağın ardındaki “sağır sultan” bile biliyor ki yargıyı siyasetin emrine almak için bu referandum yapıldı... Ve amaca ulaşıldı...

Bu siyasal baskı nasıl işliyor?

Yukarıda sorguladığımız bu özel yetkili mahkemelerde yargıçlar feryat ediyor; “kurumsal baskı var üzerimde, bu davaya bakamam” diye...

Bu feryadı yapan yargıçlar neyin nesi?

Bu yargıçlar can korkusuyla, tayin korkusuyla, hayatı alt-üst edilecek diye, baskıcı işlemlere maruz kalacak korkusuyla davalardan çekilmekte ya da “ipe un sererek” davaları sürüncemeye bırakmaktadırlar...

Yargının siyasi erkin emrine girdiği bir sistemde demokrasi olabilir mi?

Böyle bir ortamda yargıçların çektiği zorluklar, yaşadığı korku hangi demokraside yaşanıyor?

Hangi demokraside yıllarca suçunu bilmeden mahpushanede tutuklu bulunan bilim insanı, aydın, yazar, gazeteci, asker emeklisi komutanlar vardır?

Medya her şeyi yazabilir durumda değil...

Gizli-açık bir sansür var...

Baskılayıcı... Korkutucu... Sindirici...

Kimisinin kapısına maliye memuru dikerek trilyon derecesinde vergi cezası, kiminin varlığına devlet nüfuzuyla el konularak yanaşma kadrolar yerleştirilmekte.

Besleme medyaya pirim, tenkid edene de ceza uygulaması...

Eskiden siyasilerin işine gelmeyen gazeteciler köprübaşında, arkadan vurularak susturuluyordu...

Bugün ise mahpushaneye atılarak susturulmaktalar...

Medya korkutulmuş, sindirilmiştir...

Özgür medyası olmayan ülkede demokrasi olur mu?

Bir insanı belli bir suç için tutuklar, yargılar ve cezasını verir adli yasalar...

Ama Türkiye Cumhuriyetinde böyle olmuyor...

Akademisyensiniz, yazarsınız, gazetecisiniz, asker emeklisiniz ya da sıradan vatandaşsınız...

Hiç fark etmez...

Eğer siyasi iktidarın icraatlarına ters fikirler taşıyorsanız, başbakanın, bakanın düşüncelerine ters bir fikirde iseniz, herkes için bulunabilecek bir suçlama ile tutuklanıp mahpushaneye atılabilirsiniz...

Suçu nedir bu insanların?

Sebep nedir?

Siyasi iktidara ters gelen fikirleri olduğu için...

İktidar gibi, başbakan gibi düşünmediği için suçlu...

Böyle bir ülkede “ileri demokrasi” var diyeceksiniz!!!

“Herkese daha çok demokrasi, daha çok hürriyet” diyeceksiniz...

Ne komiklik ama!

Cin Ali bile bunları duysa gülmeye başladı...

Suçlu yaratmak...

Birilerini suçlamak için gerekçe bulmak ya da yaratmak son derece kolay, sıradan bir olay oldu; ortam dinlemesiyle mahrem konuşmalar kayıt altına alınmakta, ardından “kaset siyaseti” için bu mahrem bilgiler ya da görüntüler internete verilmektedir...

Yasalar ne diyor; kişinin özel hayatıyla ilgili bilgileri kaydetmek, fişlemek, açıklamak, vasıtalarla yaymak suçtur... Tanrının emri de bu yöndedir; ilahiyatçılar da korkularından olsa gerek ki hiç konuşmuyorlar…

Peki, bu suçu işleyenleri yakalayıp cezalandırılmaları için yargıya teslim etmek kimin görevi?

Siyasi iradenin...

Fakat bu yapılmıyor, aksine siyasi sorumlulukları olanlar bu “mahrem özel hayat” dökümünü piyasaya sürülmesine lakayt kalıyor; “iç işleridir” deyip topu taca atıyorlar... Yetmiyor; seçim meydanlarında suçlama malzemesi olarak “kaset siyaseti” yapabiliyorlar...

Bu mu “ileri demokrasi”???!!!

Bu komploların merkezinde olan odakların kontrolündeki “ayrık otu” örneği yaygın meyde grupları yayın yapmakta...

Kaset siyasetiyle adeta “pembe diziler” yaratılmakta...

Kaset siyasetinin ardındaki merkezlerin amaçlarına “özenle” hizmet eden medya gruplar var; “ayrık otu” gibi ülkeyi saran medya...

Cehalet ve seviyesizlik örneğini vererek, renkli ekranlarda, “pravda” karakterli anonslar yapılmakta, yazılı basında da tekraren yayınlamaktalar...

Milletin tüm kutsal değerlerine saldırılmakta…

Siyasi rakipleri suçlamak için yöntemler sırada...

Olmadı mı bir yöntem; başka yöntem devreye sokulmakta; “terör örgütüne üye olmak ya da yaltaklık etmek...” gibi müphem, soyut ve desteksiz söylemlerle insanlar suçlanmaktadır... Hiçbir şey mi bulamadılar mı; Türk Milletinin “kutsallık” derecesindeki ifadeler suç organına atfedilerek suçlanabilmekte insanlar…

Olmadı mı, alternatifi var; arabasına, evine, ofisine uyuşturucu maddeler koydurup “ani” baskınla hedefteki kişiyi suçlamak; sanki uyuşturucu kaçakçısı içmiş gibi kameralarla teşhir etmek, anında “ayrık otu” medyaya servis etmek ve her boydan suçlamalar yapmak...

O da olmadıysa, sabahın seherinde kapısına polis baskını yapıp kitaplarına, bilgisayarına el koyup “suç delili” aramak...

Bu yöntem olmadıysa ekonomik baskı yöntemler devreye sokulmakta, işletmenin kapısına vergi memuru dikilmekte, kişiler ya da kurumlar “mali suçlu” ilan etmekte...

Vergi sopasıyla medya kuruluşlarını, esnaf, ticaret erbabı “terbiye” edilmekte...

Tüm bu olaylar göz önünde olup biterken, siz kalkıp “ülkede ileri demokrasi var” diye nutuk atacaksınız!!!

Bu kadarı yetmez mi?

Buna kim inanır, demiyorum; inanalar epeyce…

Acaba neden?

Soru şu; demokrasi mi, teokrasi mi?

Birey bunun farkına vardığı gün umutlar aşılanır…

İyi seçmeler…

10.6.2011

www.r-demir.com

ÖNCEKİ

Keban’A “Sıla-I Rahim” Ziyareti İzlenimlerim...

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Demokrasi Sınavı…

Keban’A “Sıla-I Rahim” Ziyareti İzlenimlerim...

Doğanın Üretken Varlığı Kadın…

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Demokrasi Sınavı…

Keban’A “Sıla-I Rahim” Ziyareti İzlenimlerim...

Doğanın Üretken Varlığı Kadın…

Önerilen Yazılar

Harput'U Yeniden Yaşamak...

Türk Milliyetçiliği Üzerine Düşünceler...(4)

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…